Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі – Алматы: Мемлекеттік тілді дамыту институты. Б.Қалиев.. 2014.
қара — азық. Астық д.м. Соғыс зардабын елдің дендеп түсіне бастағаны да биыл жаз: қант шай, қ а р а а з ы қ т ы ң көзі кеміді (Ә.Сарай, Атырау, 310). Қара ала қаз. Қаздың қара ала түсті бір түрі. Көл бетін жапқан қ а р а а л а қ а з бен қасқалдақ,… … Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
ара — I зат. зоол. Тропикалық ормандарда тіршілік ететін тотықұстардың бір түрі. А р а л а р сөзді тез ұғады, қолда ұстауға ыңғайлы және бірнеше сөзді жаттауға қабілетті келеді (Құстар, 57). Тотының ең үлкені – а р а . Ол Оңтүстік Американың тропикалық … Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
ара кіндік — (ҚХР) әр кезде, кейде. Кенжеғазы бұл адаммен жиын топтарда а р а к і н д і к бірге болғанымен, іштесіп, сыр шертісіп көрген емес (Ғ. Қан., Бұрқ., 24) … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
қарақшылы төбе — 1. (Түрікм., Красн.) әкімшілік, билік жүргізетін адамдардың отыратын төбесі. 2. (Түрікм., Красн.) көпті көрген, көп білетін, бір ауылдың бетке ұстар қариясы. Бұл ауылдың қ а р а қ ш ы л ы т ө б ес і Көшкін ақсақал. Көне әңгімені сол кісіден… … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
қараңғы үй — (Түрікм., Красн.) абақты, түрме. Сол әдетімен елді қақсатып жүрген ол, ақыры қ а р а ң ғ ы ү й г е түсіпті (Түрікм., Красн.) … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
бозқарағанды — сын. Бозқараған өскен, бозқарағаны мол. Ұзын ырғасы үш шақырымдай жол жүрген соң, б о з қ а р а ғ а н д ы түбекті кесіп өтіп, сай табанына құлдиладық (Ж. Аупбаев, Жанарымда., 5). Дегенмен ол осынау б о з қ а р а ғ а н д ы бозалаң даласын, мынау… … Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
қарабүлдірген — зат. бот. Ұсақ, шырынды, қара немесе қызыл қара түсті жемісі бар, бұталары тікенекті, раушан гүлділер тұқымдасының бір түрі … Қазақ дәстүрлі мәдениетінің энциклопедиялық сөздігі
машқара — (Түрікм.: Таш., Көнеүр.; Орал, Орда; Қ орда, Арал; Өзб., Там.; Жамб., Жуа.; Ақт., Ойыл; Гур.: Есб., Бақс., Маңғ.) масқара. М а ш қ а р а қылып бүлікті де шығарып жүрген осы әйел (Түрікм., Таш.). Бүгін Жәнібекке жете алмай, м а ш қ а р а болмайық… … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
ит бүлдірген — (Алм.: Кег., Шел., Еңб қаз., Жам.) ылғалды жерге шығатын қызғылт қара түсті, дәмі ащы жабайы жидек. Арық жағасына и т б ү л д і р г е н қалың шығыпты (Алм., Жам.) … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
сиырбүлдірген — … Ұ қ ы п т ы халықтар құсап, ұра жасап, алманы қысқа сақтап, өрік, шие, с и ы р б ү л д і р г е н, қарақаттарды қайнатып қоюды табиғатына сіңіре алмай ақ кетті (Ш.Құмарова, Әйел шырағы, 77) … Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
